IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen
Inloggen
Gebruikersnaam:
Wachtwoord:
Log me automatisch in bij elk bezoek: 
:: Ik ben mijn wachtwoord vergeten
Team
Season
Event
Geen event!
Er is momenteel geen event bezig!
Credits
Het forum is bewerkt en gecodeerd door Trinity. De gebruikte foto's zijn van Deviantart, Tumblr en Flickr. De karakters, hun posts, voorsteltopics en setjes zijn © de eigenaren en mogen niet zonder toestemming gebruikt worden.
De andere teksten en foto's zijn © het forum en mogen ook niet zonder toestemming gebruikt worden, evenals de ideeën en verhaallijnen, die bedacht zijn door Winchester en Trinity.
Het forum is het best zichtbaar met Chrome
Switch account



Word counter
Word Length: 0

Deel
 

 Here isn't love anymore..

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Grimm

Grimm

Aantal berichten : 14

Character sheet
Leeftijd: 3 months
Geslacht: ♂ - Reu
Partner: Who want's love a sully Bulldog?

Here isn't love anymore.. Empty
BerichtOnderwerp: Here isn't love anymore..   Here isn't love anymore.. Emptydi sep 02, 2014 8:25 am

[OPEN]

Met korte huppelende pootstappen liep de Bulldog laag mompelend verder met een grote glimlach, zijn dikke kleine staartje kwispelde zachtjes heen en weer maar was te kort om echt als een vrije vogels te kunnen slaan. Zijn bruinige ogen liepen over van pret en af en toe liet hij een speelse, uitdagende of grommende blaf horen. Even stilstaand en wachtend op reactie, en vervolgens lachend verder te lopen. Volgens zijn ouders, toen die nog leefden, hadden hem altijd gezegd dat in zijn kleine hoofdje te weinig hersenen zaten om te functioneren. Maar ach, hij leefde en kon nog bewegen zonder pijn te lijden. Niet iets dat velen konden zeggen, zijn dikke snoet snuffelde al kwijlend over de vloer op zoek naar een inimiene geur van voedsel. Al snel stroomde iets zijn neus binnen, het rook oud en zeker niet meer perfect op datum. Maar de pup wist uit ervaring dat hij in het algemeen niet meer dan drie dagen ziek werd van zo'n rot voedsel en er altijd weer bovenop kwam. Met blij gebonk van zijn poten zette hij het op een lopen naar de geur tot één van zijn poten door een plank zakte en de pup piepend naar beneden viel, zijn hele lijfje bungelde piepend en schreeuwend in het niets, zijn poot zat vastgeklemd tussen twee planken van de vloer waar hij net nog liep. Al schreeuwend en huilend om hulp vergat hij het eten, maar nu had hij net iets meer aan zijn kop "Ik hou van schoenen!" riep hij uit, de English Bulldog maakte wel vaker zo'n domme opmerkingen.. hij merkte het niet eens. Wat maakte het uit? Zijn ouders kwamen er niet bepaald door terug.
Terug naar boven Ga naar beneden
Bright

Bright

Aantal berichten : 8

Character sheet
Leeftijd: 4,5 years
Geslacht: ♂ - Reu
Partner: Run like the wind, and find me.

Here isn't love anymore.. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Here isn't love anymore..   Here isn't love anymore.. Emptyza sep 06, 2014 3:06 am

Met grote passen trippelde de langpotige reu door de vergroeide straten van een lang verlaten stad. Zijn neus werd gevuld met de lucht van rottend hout en gelokte prooidieren, maar negeerde dit. Die lucht hing al dagen in de lucht, en was daardoor allang niet meer interessant. Ook van de verleidelijke geur van rottend vis en wegkwijnend voedsel keek hij niet meer om. Hij was prima in staat om zelf zo nu en dan een kleine prooi te vangen in de bossen dichtbij. Eigenlijk zocht Bright helemaal nergens naar. De laatste jaren had hij rondgezworven, en was nog niet van plan dit op te geven.
Een hoge schril klonk plotseling in de verte. Alert stak Bright zijn kop in de lucht, en keek met opgeheven oren om zich heen. Wat was dat? Een andere hond? Meteen sprong hij aan in een energieke draf, en zette zijn neus aan de grond. Al snel merkte de Borzoi een klein, slingerend spoor op dat hem verder de stad in leidde. Uiteindelijk kwam hij tot halt bij een oud, vochtig ruikend huis uit. Onzeker zetten hij een pas terug terwijl hij om zich heen keek. Was het wel verstandig om hier naar binnen te gaan? Na het huis nog even aanschouwd te hebben, zette hij zijn staart wat zekerder tussen zijn poten, en liep zachtjes naar binnen. Waterig zonlicht scheen naar binnen via enkele spleten in de muur en de vergroeide ramen. De planken kraakte zachtjes onder zijn gewicht. "Ik hou van schoenen!" klonk het plotseling. Bright's oren schoten verbaasd overeind. Meteen liep hij door, en ontdekte een kleine, plompe puppy. Nog steeds verbaasd keek hij naar het kleine ding. Waar waren zijn ouders? "Wat is het, kleintje?" vroeg hij met neutrale stem. Toen merkte hij het. De pup leek vast te zitten tussen een stel rotte planken. Bright zuchtte. Het was dat het een hulpeloos jong was, anders had hij het vast aan de hond zelf over gelaten om los te komen. Voorzichtig zette hij een paar doordachte stappen, en greep het nekvel van de pup met zijn tanden. Eerst zachtaardig, maar de weerstand zat hem tegen. Zijn tanden sloten zich steviger om de dikke huid, terwijl hij zijn gewicht naar zijn achterpoten verplaatste en achteruit stribbelde. Het kleine ding was zwaarder dan verwacht..
Terug naar boven Ga naar beneden
http://maartjeinjapan.wordpress.com
 

Here isn't love anymore..

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: {{ West :: {{ Abandoned city :: {{ Broken dreams-